Uroczystość Chrystusa Króla przypomina nam scenę rozmowy Jezusa z Piłatem…rzekł do Niego: «Czy Ty jesteś Królem Żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu» (J 18, 33-37).

Dzisiejszej Mszy nie mogłem nigdzie indziej odprawić jak tylko w miejscu, gdzie tradycyjnie ta rozmowa miała miejsce. Jest tutaj na Via Dolorosa Kaplica Ubiczowania Jezusa oraz Kaplica Skazania. „Po godzinach” wpuściły nas tutaj polskie siostry Matki Miłosierdzia (te od Faustynki) i pozwoliły odprawić Dziękczynienie w kaplicy Ubiczowania, gdzie założono Jezusowi koronę z ciernia (J 19, 2). Msza – krótka, ale z głębią na głębinach najgłębszych, jak powiedział klasyk. Czytając te słowa Ewangelii w miejscu, gdzie to wszystko się wydarzyło, usłyszeliśmy Go i Król nad Królami stanął przed nami. Uczucia, emocje, i prostota Króla. Tylko Królestwo jakieś inne, tylko ta korona nie pasuje, tylko ten Król jakby…nie z tej ziemi.